Het was min of meer een verzoek van de kinderen om ook eens in de zomer naar ons wintersportoord terug te keren. Daarom togen wij na ons verblijf in Alpbach voor een aantal dagen naar Söll , één van de dorpen van de Skiweltregio. In februari zaten we in Ellmau , waar de hoge temperatuur het wit van de sneeuw al voorzichtig deed smelten. Het werd een fantastische skivakantie in een enorm mooi gebied, waar we op de laatste dag een – voor ons – legendarische skisafari maakten vanuit Scheffau naar Brixen-im-Thale en de toppen bij Westendorf en net op tijd voor de laatste lift terug waren.
Ben ik daar naar beneden gekomen?
Op het moment dat we Söll binnenreden zagen we de Hohe Salve in zijn volle groene glorie. Later liepen we tussen de koeien op de groene alpenweiden. Marietje zag de groene pistes en verbaasde zich over de steilheid en het feit dat ze daar in februari nog naar beneden ging. Ook de kinderen wezen de plaatsen aan waar ze eerder dit jaar overheen gleden. Het treintje dat bezoekers vanuit Ellmau naar de top van de Hartkaiser brengt, is ook in de zomer goed bezet, als het tenminste een beetje mooi weer is. Bij café-restaurant Fabels, waar Willem en Ronita Bisschop de scepter zwaaien, was het ook rustiger dan in de winter. Toch stond de parkeerplaats er zondag overvol, maar dat had ook te maken met televisieopnames van een bijzonder populair Oostenrijks muziekprogramma bovenop de Hartkaiser.
Verdiende rust
Ook de steile piste vanaf de Astberg bij Going zag er wat anders uit vanuit de stoeltjeslift. Op de alpenweiden bloeien de mooiste bloemen of lopen kleine kuddes koeien. Sleepliften zijn alleen te herkennen aan het begin en eindpunt, want zelfs de kabels zijn binnengehaald. Zitten in een stoeltjeslift is in de zomer een geheel andere ervaring, met korte broek en shirtje in plaats van dikke winterkleren en handschoenen. De rodelbaan van Going is ineens een met steentjes bedekt weggetje naar beneden (of naar boven). En in plaats van skiën hebben we natuurlijk andere activiteiten ontplooid en de bergflanken al wandelend verkend. Het slotstuk was woensdag in het zwembad van Ellmau, een echte openbaring vergeleken met de meeste zwembaden in Nederland. Een binnen- en buitenbad, maar ook nog een natuurbad met duikplanken en een kwartet glijbanen. Voldoende voor vele uren zwemplezier na al die wandelkilometers.
We zullen de wintersportgebieden voortaan anders bekijken en zien in de komende winter al koeien lopen over de pistes. Inmiddels is het normale leventje weer begonnen met werk, school en sporten. We moeten nu weer wachten tot de winter van 2011…