Zelfs na zo’n geweldige winter blijft er als skiër nog genoeg te wensen over. Er zijn niet alleen tal van bucketlistbestemmingen waar ik ooit nog eens naartoe wil, er zijn ook bepaalde dingen die ik ooit nog eens gedaan wil hebben op ski’s. Van een backflip tot het maken van een huttentocht, deze 10 dingen zou ik ooit nog eens willen doen op ski’s.
Het voorjaar is de tijd voor het Amerikaanse fenomeen ‘pond skimming’. Hierbij ski je, het liefst in een gekke outfit, van een helling af om vervolgens in een waterbak te belanden, waarin je jezelf zo lang mogelijk staande moet houden. Inmiddels worden er ook in de Alpen aan het einde van het seizoen events als deze georganiseerd. La Clusaz heeft een van de grootste ‘waterbak’ events, Defi Foly. Hier moet ik ooit echt eens aan de start staan!
In de Alpen worden tal van legendarische skiraces georganiseerd waar jij en ik ook aan de start kunnen staan. Der Weiße Rausch in St. Anton am Arlberg, de Gardenissima in Val Gardena, de Inferno-Rennen in Mürren, het is slechts een kleine greep uit het aanbod. Ik zou me graag eens een Marcel Hirscher of Alberto Tomba willen voelen en deel willen nemen aan zo’n beroemde skirace.
Een paar jaar geleden heb ik het geluk gehad om kennis te maken met toerskiën. Ik maakte een tocht door Les Portes du Soleil waarbij ik één nacht in een hut zonder warm water en elektriciteit sliep. Het is nog altijd een van mijn meest pure wintersportervaringen. Wat zou ik graag nog eens een meerdaagse huttentocht willen maken waarbij je van hut naar hut toert.
In een helikopter vliegen is sowieso al geweldig en als je dan ook nog eens wordt gedropt te midden van een reusachtig poederveld is het helemaal een ‘dream come true’. Heliskiën moet een geweldige ervaring zijn. Je komt op plekken die je anders nooit kunt bereiken en skiet door de meest maagdelijke poedersneeuw. Heliskiën is in de Alpen maar op een paar plekken mogelijk, zoals in Zermatt, Verbier, Courmayeur, Livigno en Ski Arlberg.
Ik heb wel eens een sprongetje gemaakt in het snowpark, maar erg noemenswaardig is het niet. Ik ben niet de allergrootste waaghals en zie mij al die tricks en jumps die freeriders maken echt niet nadoen. Gelukkig zijn er tegenwoordig Big Airbags, grote luchtkussens waarin je hoe dan ook een zachte landing maakt. Misschien durf ik het maken van mijn allereerste backflip op ski’s dan wél aan.
Pistes als De Streif in Kitzbühel, de Lauberhorn in Wengen en de Face de Bellevarde in Val d'Isère zijn stuk voor stuk afdalingen van naam en faam. Daar moet ik gewoon een keer naar beneden zijn gekomen! Na afgelopen winter kan ik gelukkig wel de Saslong in Val Gardena van mijn lijstje afstrepen.
Zomerskiën lijkt mij een hele vreemde gewaarwording. In het dal loop je in korte broek met je ski’s op je nek, terwijl het bovenop de gletsjer winters aanvoelt. De combinatie van ’s morgens op de ski’s staan en ’s middags zomerse activiteiten ondernemen moet toch heerlijk zijn?
Langlaufen, ik zou het dolgraag een keer proberen. Ik ben heel benieuwd hoe de beweging aanvoelt en hoe het is om je op lagere snelheid door het berglandschap te begeven. De volgende stap is natuurlijk meedoen aan een event als de Koasalauf in St. Johann in Tirol.
Iets wat ik ook nog nooit gedaan heb is avondskiën. Skiën bij kunstlicht tijdens de avonduren is iets wat je gewoon een gedaan moet hebben. Op tal van plekken in de Alpen is het mogelijk, dus het moeilijk zou het niet moeten zijn om dit er snel eens een keer van te laten komen.
Kilometers maken. Soms is het heerlijk om met een groepje op de piste te staan die met dezelfde snelheid en instelling skiet. Hoe gaaf is het dan om een skisafari te maken, waarbij je van bestemming naar bestemming skiet. Skiregio’s als de Dolomiti Superski, Ski amadé en Kitzbüheler Alpen zijn hier ideaal voor.
Tijdens de wintersport staat Thijs het liefst ’s ochtends als eerste bij de lift en komt hij als laatste weer beneden. Tussendoor is er altijd tijd voor een goede Apfelstrudel of Schnitzel. Ook de après-ski slaat hij niet over.
