Terwijl Nederland geniet van de zomer maakt Lisa een ski roadtrip door Nieuw-Zeeland . Geniet mee, koel af en krijg je nodige portie wintersport tijdens de tweede stop: Treble Cone.
Na het fantastische uitzicht van Mt Hutt , waar eigenlijk nog net te weinig sneeuw lag, blijft het wintergevoel eigenlijk nog steeds een beetje uit. Alsof het een tweedaagse droom was. En ik ben niet de enige: overal om mij heen hoor ik de kiwi’s hopen op sneeuw. Op de Instagrampagina’s van de skigebieden wordt elke centimeter sneeuwval gedeeld en op Facebook wordt opgeroepen tot sneeuwdansen. Iedereen is het er over eens: laat die winter nu maar komen!
Terwijl ik braaf af en toe een sneeuwdansje doe, geniet ik van Wanaka. Dit ministadje ligt aan een groot meer en heeft alles wat een outdoorhart sneller doet kloppen: kilometers aan mountainbikepaden, hikes, trailruns en talloze watersportmogelijkheden. Zelf vind ik het charmanter en knusser dan het bekendere Queenstown, waar het meer gaat om zien en gezien worden. In Wanaka gaat het om jezelf zijn en plezier maken.
Vanuit dit stadje is het ongeveer twintig minuten rijden naar het begin van de berg. Inmiddels weet ik: de ongeasfalteerde weg naar het skigebied is altijd een verrassing. De eerste dag maak ik dan ook graag gebruik van de gratis shuttle die omhooggaat. De weg valt mee en is een van de mooiste wegen van Nieuw-Zeeland als je het mij vraagt, de tweede dag durf ik dan ook zelf achter het stuur.
‘Trebbie’, zoals de Nieuw-Zeelanders het gebied liefkozend noemen, is het grootste skiresort van het Zuidereiland en staat bekend om de steile pistes en off-piste mogelijkheden. Toen ik dit in Nederland las, was dit een van de skigebieden waar ik me dan ook het meest op verheugde. De lifttickets schijnen de duurste van het land te zijn en er is alleen plek voor experts. Ik weet nog niet zo goed wat ik daarvan vind…
Pistes |
Liften |
Meer informatie |
Groene pistes3
|
Sleepliften-
|
Seizoensstart27 Juni 2019 |
|
Blauwe pistes8
|
Stoeltjesliften3
|
Seizoenseinde22 september 2019 |
|
Rode pistes8
|
Andere liften1
|
Dagkaartca. € 87,- |
|
Zwarte pistes4
|
Bergtreinen-
|
Min. hoogte 1260 m |
|
Totaal550 hectare
|
Ø Sneeuwval
n.b.
|
Max. hoogte1960 m |
De eerste dag van mijn verblijf is moeder natuur me helaas niet gunstig gezind. Het is mistig en het gaat regenen. Van het veelbelovende uitzicht zie ik nagenoeg niets en door de aanhoudende mist zijn er slechts enkele pistes open. Een oudere man die al zestig jaar in Treble Cone skiet, verzekerd me: er is geen skigebied op de wereld met dit uitzicht. Hij krijgt gelijk.
Hoewel er nog steeds erg weinig sneeuw is, geniet ik de tweede dag van de vergezichten over Lake Wanaka en het nationale park. Door het goede zicht kan ik proeven aan een van de vele Black Diamond-pistes die het gebied rijk is, heerlijk! De pistes zijn wat ijzig, maar gelukkig kan ik daar als oud-wedstrijdskiër van genieten; even wat racebochten maken.
Overigens zie ik genoeg beginners en gemiddelde skiërs op de piste. De liftticketprijs schijnt ook studenten niet tegen te houden. Er zijn altijd goede deals te vinden, vertellen ze me. En dat is maar goed ook. Treble Cone gaat in mijn ogen, net als Wanaka, om jezelf zijn en plezier te maken.
Als ik de tweede dag met flink wat kilometers in de benen de weg naar beneden rijd, geniet ik nog een keer van het geweldige uitzicht. Ik kijk in mijn achteruitkijkspiegel. Witte vlokken. Sneeuw! Moeder natuur heeft mij, en de kiwi’s gehoord. Ik weet zeker dat er met de sneeuwval genoten gaat worden in Treble Cone. En ik weet zeker dat er in de komende skigebieden genoeg sneeuw ligt. De winter is hier, ietwat verlaat, nu écht begonnen.
Lisa was nog maar twee jaar oud toen ze voor het eerst op ski’s werd gezet. Na diverse wintersportvakanties stortte zij zich op de wedstrijdsport en reisde heel Europa door voor internationale FIS-wedstrijden.
