De derde bestemming van onze Ski Safari door Zwitserland is Engelberg . Dit is het grootste en hoogste skigebied van Centraal Zwitserland. Het skigebied op de Titlis reikt tot ruim 3000 meter, waardoor het hier erg sneeuwzeker is. Het dorp zelf is bijzonder sfeervol en trekt toeristen uit de hele wereld. Tijdens ons verblijf gaan we uiteraard skiën, maar ook wandelen en bezoeken we de hoogste hangbrug van Europa.
Engelberg is eenvoudig te bereiken vanuit Nederland en ligt op ‘slechts’ 835 km vanuit Utrecht. Door de ligging trekt Engelberg niet alleen toeristen die een week op wintersport komen, maar ook inwoners uit Luzern komen graag en dagje skiën in een van de beide skigebieden: Brunni of Titlis. Titlis, dat 82 km aan pistekilometers telt, is vooral populair onder de wat meer gevorderde wintersporters en door de sneeuwzekerheid van de gletsjer die tot boven de 3000 meter reikt. De berg Brunni, dat aan de andere en tevens zonnige kant van Engelberg ligt, is ideaal voor families en biedt naast 7 km aan skipistes veel mogelijkheden tot (sneeuwschoen)wandelen. Ook is hier een rodelbaan van 1,9 km lang.
Om in Engelberg te komen, rijden we eerst door een groene vallei waar nog niet echt hoge bergen te bekennen zijn. Maar dan, als we de bocht om komen, duiken ineens de enorme bergwanden op. Het dorp Engelberg ligt hier in een diep dal verscholen, omringd door een soort arena van imposante bergen. We zijn direct onder de indruk. Bij het dalstation van de Brunni gondellift ontmoeten we Veronique, een Nederlandse die inmiddels 7 jaar in Engelberg woont en (uiteraard) dol is op de bergen. Het is nog vroeg in de ochtend als we de gondellift omhoog nemen. Eenmaal boven piept de zon langzaam boven de bergen uit. Het landschap, zeker nu de eerste zonnestralen erop stalen, is onwaarschijnlijk mooi.
Veronique neemt ons mee voor een wandeling op de Brunni. Nadat we de gondel hebben genomen, gaan we met de stoeltjeslift nog verder omhoog, waarna we naar een uitzichtpunt lopen. Vanaf hier hebben we uitzicht over de hele vallei richting Luzern; prachtig! Daarna binden we nog even de sneeuwschoenen onder en gaan op zoek naar lichte poedersneeuw tussen de bomen. Na een heerlijke ochtend wandelen, eten we bij de Brunni Hütte, een echte oude Zwitserse ZAC hut met heel veel sfeer. Het is zaterdag en het is druk. De pistes zijn niet open, maar veel Zwitsers gaan naar boven voor een wandeling, een rondje rodelen of om te genieten van de zon en het uitzicht. Er hangt een super relaxte sfeer op deze berg en bij de hut. Na de lunch gaan we op de slee terug naar het bergstation van de gondel. Hier zijn veel families en kleintjes leren er de eerste bochten op de ski’s. Wij gaan met de gondel naar beneden, want we zijn heel nieuwsgierig naar het dorp Engelberg.
In het centrum van Engelberg staan prachtige oude gebouwen, die worden afgewisseld met moderne. En hoewel ze die laatste wat mij betreft hadden mogen weglaten, oogt het al met al erg mooi en sfeervol. In het centrum zijn leuke winkels, knusse tearooms, fijne restaurants en gezellige bars. We drinken wat bij de plaatselijk koffiebranderij die hier sinds 2015 gevestigd is. Volgens de mannen is de koffie heerlijk, want ik houd het (zoals gewoonlijk) bij thee. Nadat we wat door de straten geslenterd hebben, bezoeken we uiteraard ook nog het enorme klooster, waaraan Engelberg haar naam dankt.
We slapen in hotel Eienwäldi, naast de gelijknamige (winter)camping. De eigenaresse wil ons graag een rondleiding geven. Heel eerlijk, ik vind kamperen in de zomer erg leuk, maar in de winter lijkt het me maar niks. Er zijn diverse sanitairgebouwen en daarbinnen is het comfortabel en warm. Ook aan droogruimtes en een groot skihok is gedacht. Dan nodigen Zwitsers ons uit om even een kijkje bij hen in de camper te nemen. Mijn mond valt open wat ik hier zie: een comfortabele zithoek, een ruime douchecabine, apart toilet en een grote slaapkamer. Er zijn twee TV’s die met een knop tevoorschijn komen en onderin de camper staat o.a. een Vespa voor boodschappen en een ijsmachine! Ja aan zo’n camper zou ik wel kunnen wennen, ook in de winter. Jammer alleen dat dit huis op wielen € 350.000,- kost. Na de rondleiding ga ik nog even de wellness en het zwembad in. ’s Avonds eten we fondue in het restaurant dat bij het hotel en de camping hoort. We kunnen kiezen uit 3 verschillende pannen: vis-, vleesbouillon of olie en vlees. Verder staan er op het buffet enorm veel verschillende sausjes en is de keuze aan vlees en vis groot.
Op dag twee gaan we skiën op de Titlis. Het is een zondag en supermooi weer, dus de Zwitsers uit de regio zijn en masse richting Engelberg gekomen. We gaan direct naar de top van het skigebied op 3020 meter. De rit naar boven gaat snel met een moderne gondellift en daarna de beroemde draaiende gondel. Boven zien we veel Aziaten en daarnaast wintersporters, een grappige combinatie. De Aziaten, veelal gehuld in dikke kleding, komen voor het uitzicht (er is hier ook een soort boeddha te zien in de rotsen), de hangbrug en de ijsgrot. Voor ik het doorheb, word ik vastgegrepen door twee Aziatische vrouwen die graag met deze blonde vrouw met ski’s op de foto willen. Zelf gaan we uiteraard ook de Cliff Walk op, de hoogste hangbrug van Europa, die 100 meter lang is en maximaal 500 boven de grond zweeft. Daarna bezoeken we de gletsjergrot waar je 10 meter onder het ijs loopt, of eigenlijk glijdt op je skischoenen.
Nadat we de highlights op de Titlis hebben bezocht, gaan we de piste op. Het is echt opvallend hoeveel pistes er in de schaduw liggen op zo’n mooie dag. Enerzijds jammer, maar wel heel goed voor de sneeuwkwaliteit, want die is top. We lunchen binnen bij Restaureant Trubsee en dan ineens komt de zon tevoorschijn over de berg. We doen nog snel even een bakkie in de zon op het terras voor we verder gaan naar onze volgende activiteit bij Trubsee: sneeuwscooterrijden. Bijzonder feit: het zijn electro sneeuwscooters die ze zelf ontwikkeld hebben. De scooters kunnen een half uur rijden op een volle accu. Er is een groot parcours uitgezet met 3 verschillende trajecten blauw, rood en zwart. Het sneeuwscooterrijden is superleuk en ook best betaalbaar: een half uur kost CHF 85 en je mag onderling wisselen of met z’n 2-en op een scooter.
Naast sneeuwscooterrijden, kun je bij Trubsee ook snowtuben en ziplinen. Beide activiteiten proberen we ook uit. Snowtuben is altijd lachen, vooral als je met een paar mensen de banden aan elkaar knoopt. De zipline is een luxe variant: je zit in een soort hangstoel en kunt niet draaien. Je hebt alle tijd om rustig van het uitzicht te genieten dus. De zipline is zo’n 500 meter lang en je hoeft niets doen te doen om te remmen, alles gaat vanzelf. Na alle activiteiten bij Trubsee gaan we nog even terug de piste op. We gaan op zoek naar pistes in de zon en dat lukt. De omgeving hier is echt waanzinnig mooi. Aan het einde van de middag nemen we de heerlijke lange afdaling van totaal 12 km terug naar het dal. Het is een gemakkelijke piste, waarbij je hele stukken gewoon lekker een beetje rechtuit glijdt. Beneden doen we nog even een drankje bij het dalstation en rijden dan door naar onze volgende bestemming in Zwitserland: Entlebuch.
Meer informatie over het winteraanbod Zwitserland >
Disclaimer: deze video is opgenomen in het skiseizoen 2019/2020 voor de corona-uitbraak. Hierdoor is er geen rekening gehouden met regels die deze winter gelden in de skigebieden.
Coronamaatregelen
Met het label ‘Clean & Safe’ verbinden toeristische dienstverleners zich ertoe om de regels opgelegd door het Zwitsers ministerie van Volksgezondheid en de brancheverenigingen strikt na te leven. Op Clean-and-safe.ch vind je meer informatie over de getroffen voorzorgsmaatregelen omtrent Covid-19. Voor alle actuele informatie over reizen naar Zwitserland, raadpleeg de reisadviezen van de Zwitserse en de Nederlandse overheid.
Eigenlijk is Miranda in het verkeerde land geboren. Wintersport is niet alleen een passie voor haar, je kunt het gerust een verslaving noemen. Ze reist regelmatig af naar de Alpen en praat ons vervolgens bij via haar blogs.
