Skiën op een gletsjer is populair. Mensen willen al vroeg in het seizoen op wintersport, of kiezen juist voor de warmere periode aan het eind van het winterseizoen. Daarnaast zijn gletsjers sneeuwzekerder dan een gemiddeld 'gewoon' skigebied, waardoor ze ook veel skipubliek trekken. Twee weken geleden legden we je uit wat een gletsjer is , vandaag duiken we in de wereld van skiën op een gletsjer. De omgeving is toch net even anders en er zijn een aantal dingen waar je rekening mee moet houden. In dit blog lees je alles wat je moet weten over gletsjerskiën.
'Wij skiën komende wintersport op een gletsjer!', je hoort het steeds meer als mensen over hun wintersportbestemming praten. Dat is niet zo gek ook, want het is niet meer zo vanzelfsprekend dat een gewoon skigebied het hele seizoen door voorzien is van genoeg sneeuw. Sneeuwkanonnen maken een hoop goed, maar skiën op zo'n wit lint in een groen landschap is het toch natuurlijk net niet. Op een gletsjer daarentegen zit je al hoog in de bergen, waardoor er meer sneeuw valt en de omgeving rondom de pistes (meestal) ook wit is. Dat geeft toch een beter wintersportgevoel. Nadeel is wel dat gletsjerskigebieden vaak niet over honderden kilometers aan pistes beschikken, dus je zult genoegen moeten nemen met een beperkt aantal pistekilometers. En bovendien is het een stuk kouder, simpelweg omdat je hoger bent. Maar op welke gletsjers kun je eigenlijk skiën? En hoe is de kwaliteit van de pistes? Hieronder lees je meer over skiën op een gletsjer.
Wil je zeker zijn van genoeg sneeuw tijdens je wintersport? Dan doe je er goed aan om een skigebied met toegang tot of op een gletsjer te zoeken. Wereldwijd zijn er 40 gletsjers waar je op kunt skiën, waarvan er 36 in Europa liggen. Deze gletsjer bestemmingen liggen in alle Alpenlanden: Frankrijk, Italië, Oostenrijk en Zwitserland. Een aantal bekende gletsjerskigebieden zijn de Kitzsteinhorn, welke onderdeel is van skigebied Zell am See - Kaprun, de Hintertuxer Gletscher, Tignes, Les Deux Alpes, Saas-Fee en Passo Tonale. Sommige gletsjerskigebieden zijn onderdeel van een groter gebied, zoals de Kitzsteinhorn en Tignes, maar andere gletsjers hebben een eigen skigebied, zoals de Hintertuxer Gletscher en de Stubaier Gletscher. De gletsjergebieden die verbonden zijn met een gewoon gebied, zoals ook Sölden waar zelfs twee gletsjers liggen, bieden dus meer pistekilometers dan degene die zich beperken tot pistes op de gletsjer.
Er zijn verschillende gletsjers in de Alpen waar je terecht kunt voor je wintersport, maar wanneer gaan deze skigebieden open? Er zijn een aantal gletsjers waar je kunt zomerskiën, zoals de Mölltaler Gletscher en Tignes. Deze skigebieden liggen gunstig en ontvangen 's winters genoeg sneeuw om ook in de zomermaanden nog geprepareerde pistes te kunnen bieden. Daarnaast zijn er zelfs gletsjers die het hele jaar door geopend zijn. Hiervoor kun je terecht op de Hintertuxer Gletscher en in Zermatt. De overige gletsjers zijn 's zomers vaak wel open voor vakantiegangers, maar dan zijn de pistes gesloten. De meeste gletsjerskigebieden openen in september en oktober en gaan door tot begin mei, maar dat is natuurlijk afhankelijk van de sneeuwval en pistecondities.
Veel mensen denken dat de pistes van een gletsjer heel ijzig zijn. Niet zo gek ook natuurlijk, een gletsjer bestaat immers uit ijs. Toch is dit 's winters niet het geval. Wat veel mensen vergeten, is dat hier 's winters ook gewoon sneeuw valt. Net als in het dal en vaak nog wel meer ook. Hierdoor worden de ijzige pistes bedekt met een mooie laag sneeuw, die gewoon geprepareerd wordt. Daarnaast hebben de pistes van een gletsjerskigebied al een goede, koude basislaag, namelijk het gletsjerijs. Hierdoor blijft de sneeuw langer liggen en blijft de kwaliteit van de pistes goed. Ga je 's zomers skiën op een gletsjer, dan kan het wel een ander verhaal zijn. Ook op gletsjers smelt de meeste sneeuw in de lente en zomer weg, dus dan kan het voorkomen dat de pistes ijziger zijn.
Wie vroeger ging skiën op een gletsjer, kan bevestigen dat er toen bijna alleen maar sleepliften waren om je naar boven te brengen. Dit had te maken met het feit dat de liftpalen toen nog in het gletsjerijs werden geboord. Aangezien het gletsjerijs beweegt, konden de liftpalen zo mee bewegen met de gletsjer, ze hoefden na de zomer alleen even bijgesteld te worden. Dit kon alleen met sleepliften, voor gondels en stoeltjesliften was dit niet mogelijk. De sleepliften die je nu dus nog ziet, zijn veelal de oude liften van vroeger. Maar vanwege het trieste feit dat gletsjers steeds meer smelten en de ijsmassa dus minder wordt, komt de rotsbodem op steeds meer plekken blood te liggen. Tegenwoordig is het dus mogelijk om de liftpalen direct op de rotsbodem te plaatsen. Hierdoor zie je nu steeds meer gondels en stoeltjesliften in de gletsjerskigebieden. De oude sleepliften worden vervangen door moderne en comfortabele liften.
Het antwoord op deze vraag is simpel, maar niet zonder risico's. Ja, je kunt off-piste skiën op een gletsjer, maar houd wel rekening met gletsjerspleten en uiteraard het lawinegevaar. Waar je in een gewoon skigebied vooral rekening houdt met het lawinegevaar als je buiten de pistes treedt, komt daar op gletsjers nog een extra risico bij. Hier vind je buiten de pistes namelijk gletsjerspleten waar je in kunt vallen, met alle gevolgen van dien. Wil je op een gletsjer off-piste gaan skiën moet je dus de nodige bergsportervaring hebben. Het is belangrijk dat je het terrein kunt lezen, gevaren herkent en natuurlijk de juiste uitrusting bij je hebt. Deze uitrusting bestaat op gletsjers uit meer dan de standaard uitrusting (sonde, pieper en schep). Op gletsjers moet je ook een gordel omhebben en een touw bij je hebben, zodat je uit de gletsjerspleet kunt klimmen of eruit gehaald kunt worden. Daarnaast is het belangrijk dat je weet hoe je een takel moet bouwen, om jezelf uit een spleet te 'takelen'. Je begrijpt, off-piste op een gletsjer is niet zonder gevaren. Beschik je niet over de juiste kennis, materialen of vaardigheden, ga dan nooit zonder gids off-piste. Hiermee kun je niet alleen jezelf, maar ook degenen die jou moeten redden, in gevaar brengen.
Gletsjers liggen veelal hoger dan gewone skigebieden, waardoor het voor kan komen dat je last hebt van de hoogte of zelfs hoogteziekte. Hoofdpijn, misselijkheid, kortademigheid en het licht dat pijn doet aan je ogen, het zijn allemaal symptomen van hoogteziekte en je zal niet de eerste zijn die hier last van heeft op wintersport. Sommige mensen hebben het al in een gewoon skigebied, laat staan wanneer zij de eerste dag meteen een gletsjer bezoeken. Oorzaak hiervan is het lagere zuurstofgehalte in de lucht op hoogte. Hoe hoger je komt, hoe lager het zuurstofgehalte wordt. Je kunt medicijnen slikken als je echt heel erg veel last hebt van hoogteziekte, maar er zijn ook andere mogelijke dingen die kunnen helpen. Stijg in stappen en ga niet meteen de eerste dag naar +3000 meter als je weet dat je daar niet zo goed tegen kunt. Daarnaast is het belangrijk dat je genoeg (water) drinkt. Is het echt niet meer vol te houden, daal dan af. Hoogteziekte is meestal maar van korte duur, dus de kans is groot dat je de volgende dag (bijna) nergens meer last van hebt. Overigens hoeft kortademigheid niet meteen te duiden op hoogteziekte, dit kan ook te maken hebben met de inspanning die je op hoogte levert. In Nederland gaan je ademhaling en hartslag omhoog wanneer je sport, dus in de Alpen is dit ook het geval. Het gevolg van het lagere zuurstofgehalte is alleen dat dit in de bergen erger is.
Jahna staat al vanaf jongs af aan op de ski's en daarvan heeft ze bijna 10 jaar wedstrijden geskied. Ze is verslaafd aan wintersport en in de wintermaanden is ze bijna alleen maar in de sneeuw te vinden. Niet alleen om te skiën, maar ook om te assisteren bij verschillende wintersportevenementen.
